Cübbeli Ahmet Hocaefendi, Mahmud Efendi Hazretleri’nin de çok değer verdiği ve meclislerde sağına oturttuğu Şehzâde Hârun Efendi’yi ara ara ziyâret ederek hasbihâl etmekte ve kendisiyle yakînen ilgilenmektedir.
Bu vesîle ile kendisini geçen pazartesi akşamı hânesinde tekrar ziyâret etti. Ziyâret esnâsında Osmanlı Hânedânı’nın yaşadığı acıklı hâdiseler gündeme geldiğinde Şehzâde Hârun Efendi çok hislendi ve babası Şehzâde Mehmed Abdülkerim Efendi’den bahsederken şunları kaydetti:
Şehzâde Mehmed Abdülkerim Efendi, Amerika’da bulunduğu sırada âilesini yeniden toparlamaya başladığını gören dış güçler, özellikle kendisine Doğu Türkistan Krallığı teklif edilmesinden endişelenen Çin gavurunun tetikçileri tarafından secdede iken ensesinden vurularak şehîd edildi, buna rağmen “intihar etti” iftirâsı attılar.
“Tâlihsiz şehzâdenin, Rus ajanları tarafından Amerika’nın bilgisi dâhilinde öldürüldüğü veyâ bu husustaki politikasını değiştiren Japonya’nın ajanları tarafından şehîd edildiği de rivâyetler arasında yer almaktadır.”
Osmanlı Devleti’nin yıkılmasından sonra âilesinin ilk olarak Lübnan’a gittiğini, daha sonra babası Şehzâde Mehmed Abdülkerim Efendi’nin Suriye’ye geçtiğini, kendisinin Şam’da doğduğunu, Büyük Dedesi Sultan İkinci Abdülhamid Hân Hazretleri ile arasında iki vâsıta olduğunu, onlardan birincisinin babası Şehzâde Mehmed Abdülkerim Efendi, ikincisinin ise dedesi olan Şehzâde Mehmed Selim Efendi’nin olduğunu, onun da Sultan İkinci Abdülhamid Hân Hazretleri’nin en büyük oğlu olduğunu zikretti.
Yetmişli yıllarda Türkiye’ye oturma izniyle geldiği halde emniyetten çok baskılar gördüğünü, ağır hakâretlere mâruz kaldığını, “Sen Sultan Abdülhamid’in torunu musun?”, Sultan Abdülhamid Müslüman mıydı?” gibi laflarla rencide edildiğini, netîcede merhûm Korkut ÖZAL’la görüşerek durumu arz ettiği zaman onun da âbisi Turgut Bey’e durumu arz etmeye söz verdiğini, nihâyet merhûm Cumhurbaşkanı Turgut ÖZAL’ın yaşananlara çok üzüldüğünü ve onlara vatandaşlık verdiğini beyân etti.
On gün evvel Kuveyt’e gittiğini, Kuveyt’teki bütün aşîretlerin, bütün insanların, Sultan İkinci Abdülhamid Hân’ın torunu olduğu için kendisine çok hürmet ve iltifât ettiklerini, kitap fuarında Osmanlı târihi ile ilgili basılmış çok eser gördüğünü, özellikle “Muhteşem Yüzyıl” dizisinde ecdâdımızın harîm-i ismetine dokunan sahnelere reddiyeler içeren nice eserler yazıldığını, insanların kendisini görmek için çok uzun kuyruklar oluşturduklarını, fakat Türkiye’de Osmanlı mîrâsı yendiği halde ve “Sultan Abdülhamid Hân” ismi çok istismâr edildiği halde Osmanlı hânedânına ve kendilerine gereken ilgi ve alâkanın gösterilmediğini beyân ederek çok hayıflandı.
Tabî Cübbeli Ahmet Hocaefendi, kendisini sürekli ziyâret etmekte ve elinden gelen ilgi ve alâkayı göstermekte ise de toplumumuzun bu kıymetli insanlara gereken ilgiyi göstermediklerinden dolayı Sultan Abdülhamid Hân Hazretleri’ne vefâ borcumuzu ödemediğimiz de inkârı gayri kâbil bir hakîkattir.
Geçen sene tedâvî için İstanbul’a getirilen ve yaşı doksanı mütecâviz olan âbisi ve Hânedan Reisi Şehzâde Dündar OSMANLOĞLU Beyefendi’nin, 50’li yıllar öncesindeki dönemin şartlarından çok etkilendiği için kendisine: “Benim Osmanlı olduğumu söylemeyin! Bunlar Osmanlı’yı sevmez!” dediğini nakletmesi de gerçekten bizi üzüntüye garketmiştir. Oysa bugün Osmanlı hayrânı bir nesil hamdolsun yetişmiştir. Bu îtibarla bu âileye daha ziyâde hürmet ve tâzimde bulunmamız gerektiğini düşünmekteteyiz.
Allâh-u Te’âlâ, şu anda 90 yaşına yaklaşmış olan Şehzâde Hârun Abdülkerim OSMANOĞLU Efendi Hazretleri’ne ve âilesine hayırlı uzun ömür, sıhhat-ü âfiyet, kıymetli ecdâdının yolunda istikâmet nasîb eylesin ve onlara da bizlere de Osmanlı ecdâdımızın, özellikle Ali Haydar Efendi Hazretleri’nin beyân-ı vechile; büyük velî olan Sultan İkinci Abdülhamid Hân Hazretleri’nin şefaatini ihsân eylesin. Âmîn!
