عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللّٰهُ تَعَالٰى عَنْهَا قَالَتْ: قُلْتُ يَا رَسُولَ اللّٰهِ! إِنْ وَافَقْتُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ فَمَا أَقُولُ؟، قَالَ: «قُولِي: اَللّٰهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي.»

Âişe (Radıyallahu Anha) şöyle buyurmuştur:

“Bir kere ben: ‘Yâ Rasûlâllâh! Kadir gecesine denk gelirsem, ne diyeyim?’ dediğimde:

"اَللّٰهُمَّ اِنَّكَ عَفُـــوٌّ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّى."

“‘Ey Allâh! Gerçekten sen çok affedicisin, affı seversin, öyleyse beni affet.’ de” buyurdu” (Ahmed ibni Hanbel, el-Müsned, no:25384, 25495, 25497, 25505, 25742, 26215, 42/236, 315, 317, 321, 483,  43/277; Tirmizî, no:3513, Nesâî, es-Sünenü’l-kübrâ, no:10708-10709, 10711-10714; İbni Mâce, no:385; Muhammed ibni Nasr, sh:108; Beyhakî, Şu‛abu'l-îmân, no:3700)

عَنْ عاَئِشَةَ رَضِيَ اللّٰهُ تَعَـالٰى عَنْهَا قَالَتْ: «لَوْ عَرَفْتُ أَيُّ لَيْلَةٍ لَيْلَةُ الْقَدْرِ مَا سَأَلْتُ اللّٰهَ فِيهَا إِلاَّ الْعَافِيَةَ.»

Âişe (Radıyallahu Anha) şöyle buyurmuştur: “Şayet ben Kadir Gecesi’nin hangi gece olduğunu bilseydim, onda Allâh-u Te‛âlâ’dan ancak âfiyet isterdim.” (İbni Ebî Şeybe, 10/206, Muhammed ibni Nasr, sh:108-109; Beyhakî, Şu‛abu'l-îmân, no:3702) 

Bu rivâyetten de anlaşıldığı üzere; Kadir Gecesinde en çok istenmesi gereken şey âfiyettir. Âfiyet ise dünya-âhiret, maddî ve manevî tüm belalardan kurtuluş demektir.

Bu konuda birçok dua mevcutsa da, en üstünü, Rasûlüllâh (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)in sabah-akşam asla terk etmediği şu duadır:

عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللّٰهُ تَعَالٰى عَنْهُمَا قَالَ:لَمْ يَكُنِ النَّبِيُّ ص يَدَعُ هَؤُلاَءِ الدَّعَوَاتِ حِينَ يُمْسِى وَحِينَ يُصْبِحُ:"اَللّٰهُمَّ اِنِّى أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَاْلآخِرَةِ. اَللّٰهُمَّ اِنِّى أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي دِينِى وَدُنْيَايَ وَاَهْلِى وَمَالِى. اَللّٰهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِى وآمِنْ رَوْعَاتِى. اَللّٰهُمَّ احْفَظْنِى مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَمِنْ خَلْفِي وَعَنْ يَمِينِى وَعَنْ شِمَالِى وَمِنْ فَوْقِى. وَاَعُوذُ بِعَظَمَتِـــكَ اَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِى."

İbni Ömer (Radıyallahu Anhuma)nın beyânına göre; Rasûlüllâh (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hiçbir sabah ve akşam şu kelimeleri bırakmazdı.

"اَللّٰهُمَّ اِنِّى أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ فِي الدُّنْياَ وَاْلآخِرَةِ. اَللّٰهُمَّ اِنِّى أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي دِينِى وَدُنْيَايَ وَاَهْلِى وَمَالِى. اَللّٰهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِى وآمِنْ رَوْعَاتِى. اَللّٰهُمَّ احْفَظْنِى مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَمِنْ خَلْفِي وَعَنْ يَمِينِى وَعَنْ شِمَالِى وَمِنْ فَوْقِى. وَاَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ اَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِى."

“Ey Allâh! Muhakkak ben Senden dünya ve âhiret hususunda âfiyet isterim. 

Ey Allâh! Şüpehiz ki ben Senden, (günahlarım için) af (ve mağfiret), dinim ve dünyam, ailem ve malım hususunda da âfiyet isterim.

Ey Allâh! Ayıplarımı ört, korkularımı emniyete çevir. Ey Allâh! Beni önümden ve ardımdan, sağımdan ve solumdan, bir de üstümden (gelecek tüm musibetlerden) koru.

Altımdan (gelecek zelzele gibi âfetlerle) helak edilmemden de Senin azametine sığınırım.” (Ebû Dâvûd, no:5074, İbni Mâce, no:3871, Ahmed ibni Hanbel, el-Müsned, 2/25, Hâkim el-Müstedrek, 1/517)

عَنِ الزُّهْرِيِّ ر قَالَ:قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ تَعَالٰى عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:"مَنْ قَالَ:"لاَ اِلَهَ اِلاَّ اللَّهُ  الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَرَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ" ثَلاَثَ مَرَّاتٍ كَانَ كَمَنْ اَدْرَكَ لَيْــــلَةَ الْقَدْرِ."

 Zührî (Radıyallahu Anh)dan rivâyet edilen bir hadîs-i şerifte Rasûlüllâh (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: “Herkim üç kere:

"لاَ اِلَهَ اِلاَّ اللَّهُ  الْحَلِيـــمُ الْكَرِيــــمُ سُبْـــحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَرَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ."

‘Halîm ve Kerîm olan(; kullarına ceza vermekte aceleci olmayan ve çok büyük lütf-u kerem sahibi olan) Allâh-u Te‛âlâ’dan başka hiçbir ilâh yoktur. 

Yedikat göklerin Rabbi ve büyük Arş’ın Rabbi olan Allah’ı (tüm noksan sıfatlardan tenzîh ve) tesbîh ederim.’ derse, Kadir Gecesine yetişmiş kimse gibi olur.” (Taberânî, el-Câmi’u’l-kebîr; Dûlâbî, İbni Asâkir, Ali el-Müttakî, Kenzü’l-ummâl, no:3867, 2/226, Tefsîru’s-Sâvî, 4/341)

İmam-ı Üchûrî, (Rahimehullâh) Kadir Gecesinde bu kelime-i tevhîdi okumanın fazileti hakkında özel bir bab açmış ve bu hadîs-i şerîfi şöyle nazmetmiştir:

وَيَنْبَغِى لِلشَّخْصِ اَنْ لَا يَتْرُكَــــا     مَقَــــالَ ذِى بِلَيْــــلَةٍ لِيُدْرِكَـــا

مَا مَرَّ مِنْ فَضْلٍ مِنَ اللَّهِ الْعَظِيمِ     فَدَائِمًا يَكُونُ فِي الْخَيْرِ الْمُقِيمِ

Bir şahsın hiçbir gece bu zikri,

Bırakmaması gerekir ki,ulaşsın.

Büyük Allah’ın anlatılan fazlına,

 Bir de daima sürekli hayırda dolaşsın.

(Fedâil-ü şehri ramazân, sh:176-178)

Ebû Osman Hazretleri sohbet meclislerinde ve diğer zamanlarda çok kere:

"عَــــفْوَكَ يَا عَفُـــــــوُّ، فِي الْمَـــحْـــيَا عَــــفْوَكَ، وَفِي الْمَمَــــاتِ عَــــفْوَكَ، وَفِي الْقُبُــــورِ عَفْــــوَكَ، وَعِنْدَ النُّشُورِ عَــــفْوَكَ، وَعِنْدَ تَطَايُرِ الصُّحُفِ عَـــفْوَكَ، وَفِي الْقِيَامَةِ عَــــفْوَكَ، وَفِي مُنَاقَشَةِ الْحِسَابِ عَـــــفْوَكَ، وَعِنْدَ مَمَــــرِّ الصِّرَاطِ عَـــفْوَكَ، وَعِنْدَ الْمِيزَانِ عَـــفْوَكَ، وَفِي جَمِـــيعِ اْلأَحْوَالِ عَفْــــوَكَ يَا عَفُــــــــوُّ عَفْــــوَكَ."

“Ey (son derece affeden) Afüvv! Hayatta da affını isterim, ölümde de affını isterim, kabirlerde de affını isterim.

Kabirden çıkışta da affını isterim, amel defterleri uçuşurken de affını isterim.

Kıyâmette de affını isterim, hesap münakaşasında da affını isterim.

Sırattan geçerken de affını isterim,  mîzanda da affını isterim, tüm hallerde de affını isterim.

Ey (son derece affeden) Afüvv!  Ben daima Senin affını isterim.” derdi.

Vefatından birkaç gün sonra, mânâ âleminde görüldüğünde, kendisine:

“Dünyadaki amellerinden hangisi ile faydalandın?” denildi.

O da: “Affını isterim! Affını isterim!” sözümle.” diye cevap verdi. (Beyhakî, Şu‛abu'l-îmân, Sıyam, No:3429, 5/282, Fedâilü’l-evkat, no:115, sh:258-259)