Taşköprîzâde Isâmüddîn Efendi (Rahimehullâh)ın beyânı vechile; vebâ gibi hastalıklardan kurtulmak vesâir hayırlı muradların husûlü için mücerreb olan faydalardan biri de İbnü Abbâs (Radıyallâhu Anhümâ) rivâyeti üzere Kur’ân-ı Kerîm’i hatmetmektir.
Nitekim İbnü Abbâs (Radıyallâhu Anhümâ):
«مَنْ خَتَمَ الْقُرْاٰنَ عَلٰى هٰذَا التَّرْت۪يبِ قَضَى اللّٰهُ حَاجَتَهُ بِكَرَمِهِ وَفَضْلِهِ.»
“Kim Kur’ân’ı bu sıra üzere hatmederse Allâh(-u Te‘âlâ) keremiyle ve lütfuyla onun hâcetini görür (isteğini yerine getirir).” demiştir. O tertip şu şekildedir:
Cumâ günü Kur’ân-ı Kerîm’in başından başlayıp Mâide Sûre-i Celîle-i Cemîlesi’nin sonuna kadar okur.
Cumartesi günü En‘âm Sûre-i Celîlesi’nden başlayıp Tevbe Sûre-i Celîlesi’nin sonuna kadar okur.
Pazar günü Yûnus Sûre-i Celîlesi’nden başlayıp Meryem Sûre-i Celîlesi’nin sonuna kadar okur.
Pazartesi günü Tâhâ Sûre-i Celîlesi’nden başlayıp Kasas Sûre-i Celîlesi’nin sonuna kadar okur.
Salı günü Ankebût Sûre-i Celîlesi’nden başlayıp Sâd Sûre-i Celîlesi’nin sonuna kadar okur.
Çarşamba günü Zümer Sûre-i Celîlesi’nden başlayıp Rahmân Sûre-i Celîlesi’nin sonuna kadar okur.
Perşembe günü Vâkı‘a Sûre-i Celîlesi’nden başlayıp Kur’ân-ı Kerîm’in sonuna kadar okur.
Bu hatmi yapan kişi her bir sûreyi bitirdiği zaman (yâni Kur’ân-ı Kerîm’deki 114 sûre-i celîlenin her birinin sonunda) aşağıda zikredilecek duâyı bir kere okur. İşte Kur’ân-ı Kerîm’i bu tertîbe riâyet ederek hatmeden kişi hemen secdeye kapanıp o secdede Allâh-u Te‘âlâ’dan murâdını istesin.
Şüphesiz o kimse inşâallâh hâceti yerine gelmiş olarak o secdeden kalkacaktır ve bu husus bütün işler(in ve dileklerin gerçekleşmesin)de mücerreb (denenmiş)dir ki bunda aslâ hiçbir şüphe yoktur.” (‘Isâmüddîn Taşköprîzâde Ahmed, Risâletü’ş-şifâ li-edvâi’l-vebâ, sh:72-73; İsmâ‘îl Hakkî el-Bursevî, Rûhu’l-beyân, 5/700-Bûlâk Matbaası-)
Her Sûrenin Bitiminde Bir Kere Okunacak Duâ:
«بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ، اَللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ وَإِلَيْكَ الْمُشْتَكٰى وَأَنْتَ الْمُسْتَعَانُ وَعَلَيْكَ التُّكْلاَنُ وَإِلَيْكَ الْمَص۪يرُ، يَا كَافِيَ الْمُهِمَّاتِ! اِكْفِن۪ي مُرَاد۪ي، اَللّٰهُمَّ وَفِّقْن۪ي لِأَحَبِّ الْأُمُورِ إِلَيْكَ وَارْزُقْن۪ي مِنْ مَحَبَّتِكَ نَص۪يبًا وَافِرًا لَا يُحْتَاجُ ف۪يهِ إِلَى الْوَس۪يلَةِ وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظ۪يمِ.»
Her Sûrenin Bitiminde Yapılacak Duânın Mânâsı:
“Rahmân ve Rahîm olan Allâh(-u Te‘âlâ’n)ın ismiyle! Ey Allâh! Hamd Sana mahsustur, (başıma gelen belâdan) şikâyet ancak Sana’dır, yardım istenecek Zât ancak Sensin. Tevekkül (ve îtimâd) ancak Sanadır. (Ne kadar yaşasak da ölümümüzden sonra diriltilip) varış(ımız) ancak Sana (olacak)dır.
Ey bütün mühim sıkıntılara kâfî gelen! Benim de bu murâdım(ı ihsân ederek ban)a kifâyet eyle. Ey Allâh! Sen beni en sevdiğin işlere muvaffak eyle ve Senin muhabbetinden öyle bol bir nasîb bana ihsân eyle ki o varken hiçbir vesîleye ihtiyaç duyulmasın. O çok yüce ve pek büyük Allâh’ın yardımı olmaksızın (hiçbir şeye) güç-kuvvet olamaz.”
Duânın Görseli;
